MANIPULANCI TO LUDZIE SŁABI (część druga)

Część pierwszą artykułu można znależć i przeczytać  TUTAJ!

Ten kto żyje w iluzji, będzie manipulował ludźmi w taki sposób, żeby dopasować ich do swojej wyobraźni lub oczekiwań. (Beata Pawlikowska)

 Częstym powodem braku naszej skuteczności na drodze do sukcesu są ludzie, którzy na różne sposoby potrafią nad nami dominować. Dzieje się tak dlatego, że praktycznie od pierwszych chwil naszego życia ktoś nieustannie decyduje o tym, co się z nami dzieje. Początkowo nie mamy zbyt dużego pola manewru, ale szybko zyskujemy pierwsze, a później następne możliwości decydowania o sobie.

Ludzie bardziej podatni na dominację innych rosną w przekonaniu, że świat składa się z osób, które zawsze mają rację oraz pozostałych, które muszą akceptować fakt, że inni mają prawo ich oceniać, poniżać, odbierać im poczucie własnej godności. Z czasem przestają odróżniać normalne kontakty od form komunikowania się, które w rzeczywistości ich poniżają, wzbudzają w nich poczucie niższej wartości, zmuszają do rozmów, które zamiast ich wspierać w rozwoju, w rzeczywistości kształtują rozmaite bariery wewnętrzne i przekonanie o prawie innych do dominacji nad nimi.
              Podstawę toksycznych rozmów stanowi na ogół przekonanie jednej ze stron, że jest zdecydowanie lepsza od drugiej i ma w związku z tym prawo do dowolnego wypowiadania się tak do innych osób, jak i o nich. Co więcej, brak reakcji ze strony osoby poniżanej powoduje z reguły wrażenie akceptacji takiego stanu rzeczy. Wynikiem tego typu myślenia bywa przekonanie, że skoro w jakiejś relacji jestem ważniejszy od innych, to znaczy, że mogę więcej.

Źrółem manipulacji jest słabość

              Większość tych zachowań wynika ze słabości osób, które je praktykują. Nie wiem i nie umiem więc muszę manipulować. Jestem mądry, inteligentny i wykształcony. Jestem kimś szczególnym, ważnym, z urzędu przysługuje mi władza itd. To bardzo pomaga w budowaniu skutecznej dominacji nad innymi.
Postawy dominujące występują tak często dlatego, że wielu z nas żyje w przekonaniu, iż świat składa się z tych, którzy mają prawo się z nas śmiać, i tych, którzy muszą się zgadzać nawet na sytuację, która nam w żaden sposób nie odpowiada. Osoba skutecznie poddana toksycznej formie komunikacji stosunkowo szybko poddaje się i zaczyna ją cechować: brak wiary w swoje spontaniczne reakcje; brak entuzjazmu; niepokój o stan własnego umysłu; brak pewności siebie; krytyka samego siebie; rosnące pragnienie, by się zmienić; narastające pragnienie ucieczki; przekonanie, że wszystko robi nie tak.

Każda z tych postaw powoduje ograniczenie naszej możliwości odniesienia sukcesu. Skoro nie potrafimy sobie poradzić z jedną osobą, to jak nam się to uda z innymi?
Co zrobić, żeby tak nie było?
                 Przede wszystkim nie można dać sobie wmówić, że inni mają rację tylko dlatego, że  tak uważają. Koniecznie trzeba wierzyć w siebie. To nie jest tak, że tylko inni wiedzą, co jest dobre, a co złe - mają prawo nas oceniać i oskarżać, że do niczego się nie nadajemy. Zawsze, kiedy wątpimy w sens czy w ocenę, jaka jest wpisana w wypowiedź naszego rozmówcy, powinniśmy go po prostu spytać, o co mu konkretnie chodzi.
"Bohaterowie" toksycznych rozmów to najczęściej ludzie bardzo słabi. Dominują tylko wtedy, kiedy im na to pozwolimy. Gdy widzą, że trafili na osobę, która na to nie pozwoli, zwykle kładą uszy po sobie i szukają innej ofiary.

Na podstawie źródła: Onepress i "W dżungli podświadomości" - Waldemar ROGAL